બુધવાર, 16 માર્ચ, 2011

ક્ષણનાં પારેવડાંને શોધીએ,

ચાલ રવિકિરણોનાં માળામાં જઈને એક ક્ષણનાં પારેવડાંને શોધીએ,
ધુમ્મસના દરિયામાં ઘટના ખોવાઈ, જરા હળવે જઈ એને ઊલેચીએ.
ફુંદરડે ફરતાતાં, મંદિરની પાળ અને પિપળના પાન હજી યાદ છે,
છલકાતી ગાગરમાં મલકાતું જોબન ને ઉઘડેલો વાન હજી યાદ છે,
ગજરામાં ગૂંથેલા મોગરાની કળીઓને સંગ સંગ આજ ફરી મ્હોરીએ … ચાલ
પરભાતે પાંપણ પર સૂરજના કિરણોની પાથરી પથારીઓ હેતની,
દરિયાના મોજાં ને ભરતી ને ઓટમહીં વહીએ થઈ મુઠી-શી રેતની,
છીપલાંની છાતીમાં છૂપેલાં મોતી સમ સૂતેલાં સોણલાંને ગોતીએ … ચાલ
આ વહેવું એ જળ અને મળવું એ પળ તો જલધિની ઝંખના શું કામની ?
કોયલ ના ટહુકે જો આંબાની ડાળ તો એ મ્હોરેલી મંજરી શું કામની ?
હર્ષ અને શોકના વાદળાંઓ કાજળ સમ ‘ચાતક’શી આંખોમાં આંજીએ … ચાલ
- દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

ટિપ્પણીઓ નથી:

ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો